24 lipca 2022 r. – ósmy dzień XXII MIĘDZYNARODOWEGO PRZEMYSKIEGO FESTIWALU SALEZJAŃSKIE LATO MUZYCZNE Między Wschodem a Zachodem – tradycja i współczesność. „Beata es” wielogłosowa muzyka polskich Benedyktynek.

Ósmego festiwalowego dnia koncert odbył się w Opactwie PP. Benedyktynek. Dla licznych, w większości tych samych wielbicieli Salezjańskiego Lata Muzycznego wystąpił zespół wokalny „Donne Armoniche” specjalizujący się w muzyce dawnej oraz kameralistyce, a także  Anna Wiktoria Swoboda (teorba) i Artur Szczerbinin (pozytyw).

Program:
– Toccata (opactwo przemyskie),
– Ave maris stella (opactwo jarosławskie),
– Jako róża między kolącem głogiem(opactwo staniąteckie),
– Wszystkaś wszystka piękna jest (opactwo staniąteckie),
– Alma Redemptoris mater (opactwo jarosławskie),
– Giovanni Girolamo Kapsberger – Bergamasca,
– Rotuły na Boże Narodzenie (opactwo przemyskie),
– Anieli w niebie śpiewają (opactwo staniąteckie),
– Beata es virgo Maria (opactwo jarosławskie).
– Media Vita in morte sumus (opactwo jarosławskie),
– Tropy po ciemnych jutrzniach [fragmenty],
– Stabat Mater dolorosa (opactwo jarosławskie),
– Haec dies (opactwo staniąteckie),
– Surrexit Dominus valete luctus (opactwo staniąteckie),
– Salve Regina (opactwo jarosławskie).

Donne Armoniche – zespół powstał w 2020 roku. W jego skład wchodzą śpiewaczki specjalizujące się w muzyce dawnej oraz kameralistyce. Zespół swobodnie czuje się zarówno w repertuarze chorałowym, jak też w barokowej muzyce wielogłosowej, a w kręgu jego zainteresowania znajdują się utwory przeznaczone na głosy żeńskie. Są wśród nich utwory pisane przez kompozytorki zarówno świeckie (jak Barbara Strozzi czy Francesca Caccini), ale też kompozytorki zakonne (jak Hildegarda z Bingen, Izabella Leonarda, czy Vittoria Aleotti). Szczególnym zainteresowaniem zespół darzy utwory znajdujące się z Kancjonałach benedyktynek staniąteckich – to bogate źródło jest ciągle odkrywane, badane i poznawane. Zespół zrealizował dotąd dwa programy koncertowe: „Narzeczona czy mniszka? Tęsknota za Oblubieńcem” złożone z utworów pisanych przez barokowe kompozytorki z całej Europy, oraz „Perły z klasztornej szkatułki” (program złożony z pieśni benedyktynek Staniąteckich). Założycielką i szefową zespołu jest śpiewaczka z Krakowa Katarzyna Wiwer.

Anna Wiktoria Swoboda – ukończyła z wyróżnieniem klasę lutni w Akademii Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Jerzego Żaka oraz w Hochschule für Musik Trossingen (Niemcy) u prof. Rolfa Lislevanda. Szczególnym zamiłowaniem darzy muzykę solową XVII i XVIII wieku na lutnię barokową oraz muzykę kameralną z użyciem teorby i gitary barokowej jako instrumentów continuo. Jest także absolwentką wydziału Komparatystyki Literackiej w Instytucie Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Naukę gry na lutni rozpoczęła pod kierunkiem Antona Biruli; uczestniczyła wielokrotnie w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Hopkinsona Smitha, Jacoba Lindberga, Joachima Helda, Jürgena Hübschera i Evangelinę Mascardi. Stypendystka Baden-Württemberg-Stipendium oraz Die Vössing-Stiftung. Realizując basso continuo współpracowała z solistami i zespołami zarówno w kraju, jak i za granicą, a także z teatrami operowymi w Stuttgarcie (Wilhelma Theater), Pforzheim, Krakowie, Warszawską Operą Kameralną oraz z Danmarks Radio Orkestret, Hochschule der Künste Bern i Hochschule für Musik u. Theater Leipzig. Brała udział w premierowym wykonaniu i nagraniu oratorium „Golia abbattuto” A. Melaniego (dyr. J. Żak), w nagraniu ścieżki dźwiękowej do sztuki „Szkoła żon” dla Teatru Telewizji (muz. A. Konarski, reż. J. Stuhr) oraz cyklu M. Stachowskiego „Amoretti” (1982) i zbiorów Bibliotheca Rudolphina, a także rejestracji audiowizualnej utworów z tabulatur krzeszowskich dla Cyfrowej Biblioteki Narodowej Polona. Anna Wiktoria jest jednym z redaktorów w międzynarodowym projekcie Le Luth Doré. Prowadzi także warsztaty i wykłady na temat instrumentów lutniowych i ich niezwykłego repertuaru oraz klasy Lutni i Dawnych Instrumentów Szarpanych w Szkole Muzycznej I i II st. im. B. Rutkowskiego w Krakowie oraz w Akademiach Muzycznych w Krakowie i Katowicach.

Artur Szczerbinin – w 2012 roku ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. w Przemyślu w klasie organów Daniela Prajznera. W roku akademickim 2016/2017 z wyróżnieniem ukończył studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie organów prof. dr. hab. Marcina Szelesta. Zdobył III nagrodę na II Międzynarodowym Konkursie Organowym w Katowicach „W kręgu europejskich organów barokowych” (2014). W roku akademickim 2015/16 odbył roczne studia w ramach stypendium Erasmus, w Hochschule für Musik we Freiburgu, w klasie organów prof. Martina Schmedinga oraz Matthiasa Maierhofera. W roku akademickim 2021/2022 ukończył studia doktoranckie na Akademii Muzycznej w Krakowie. Poza działalnością solową koncertuje także z zespołami wykonującymi muzykę dawną realizując partie basso continuo.

Tekst: Tomasz Beliński – Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK
Fotografie: Marian Boczar

 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.